Door Pieter Paul Slikker op 29 februari 2016

Wat Einstein van de Bossche jongerenaanpak zou vinden

Albert Einstein zei ooit dat de definitie van waanzin samen te vatten is als ‘steeds maar weer hetzelfde doen en toch een andere uitkomst verwachten’. Logisch – als je doet  wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg.  En als de uitkomst je niet bevalt is het dus wijs om iets anders te doen en in ieder geval niet precies hetzelfde.

Laten we dat uitgangspunt eens loslaten op het jongeren- en welzijnswerk in onze stad. Al decennialang zet een legertje van ouders, welzijnswerkers, buurtvaders, straatcoaches, onderwijzers en politieagenten zich in om jongens en meiden die het foute pad dreigen in te slaan weer op de rit te krijgen. Alleen al in de wijk de Hambaken zijn 38 (!) verschillende instanties actief bij de hulp aan jongeren zo bevestigde wethouder Kagie. Alle goede bedoelingen van al die instanties ten spijt zien we nog altijd dat jongeren vaak te laat in beeld komen. Als het mis is, in plaats van voordat het mis gaat.

Meer geld en meer menskracht is daarvoor nadrukkelijk niet de oplossing. Een andere werkwijze is dat wel. Veel van de huidige instanties hebben niet van nature een sterke verbondenheid met de buurten en bewoners waarin ze opereren. Zoals een onderzoek naar probleemjongeren in de Bossche Hambaken aantoonde is er een grote behoefte aan rolmodellen uit de gemeenschap zelf. Aan hulpverleners die opgegroeid zijn in de wijk, die respect afdwingen en waar huisdeuren voor open gaan die normaal gesloten blijven.

Initiatieven vanuit wijken en bewoners zelf bieden vaak precies dat. We zien het bij de Hambaken Gym waar Youssef Noudri dé verbinder met de wijk is waarvoor de deuren letterlijk open gaan. We zien het ook bij Jongerencentrum De Poort waar het jongerenwerk niet bovenaf bedacht wordt maar met, voor en door jongeren zelf wordt vormgegeven. We zien het bij de Stichting Jong Actief waar jonge ervaringsdeskundigen een uitgestoken hand bieden aan jongeren met een verslaving of psychische klachten. Jongens en meiden die het in de reguliere hulpverlening niet gered hebben en die zonder de inzet van Jong Actief tussen wal en schip zouden vallen.

Die initiatieven verdienen onze steun. Niet alleen in woord maar vooral ook in daad. Daarom verzocht de Bossche PvdA wethouder Kagie om bij de reguliere instanties gedaan te krijgen dat Youssef bij de Hambaken Gym extra ondersteuning krijgt. Het antwoord daarop -dat meer samenwerking tussen instanties geboden is- volstaat niet.

Er is een stadsbestuur nodig dat actief de grote instanties openbreekt voor initiatieven uit wijken en gemeenschappen zelf. Een stadsbestuur dat laat zien dat ze begrijpt dat hetzelfde blijven doen geen soelaas biedt. Een stadsbestuur dat een nieuwe weg wil bewandelen.

Om die reden zal de PvdA het plan van jongerencentrum de Poort voor het jongerenwerk in onze stad op de agenda zetten voor de volgende gemeenteraad. We zullen de wethouder blijven verzoeken om voor 2017 méér middelen en verantwoordelijkheden vrij te spelen voor deze pareltjes van initiatieven. Omdat het werkt. Omdat het in het belang is van opgroeiende jongeren in onze stad.

Einstein mompelde ooit dat politiek een stuk lastiger is dan de natuurkunde. Ik weet niet of hij daar gelijk in heeft. Laten we in ieder geval hopen van niet.

Pieter Paul Slikker

Pieter Paul Slikker

Pieter Paul Slikker (‘s-Hertogenbosch, 1980) was in de periode 2014 -2022 raadslid en fractievoorzitter voor de PvdA-Den Bosch. Sinds mei 2022 is hij aan de slag als wethouder wonen, zorg en bestuurlijke vernieuwing. Zijn missie in de Bossche politiek is het terugdringen van de groeiende ongelijkheid: ‘Den Bosch is een prachtige stad, we vieren hier

Meer over Pieter Paul Slikker