Door op 7 november 2016

Wat is er toch aan de hand met de eerste week van november…

In de eerste 10 dagen van november is in het verleden toch erg veel gebeurt dat de geschiedenis daarna bepaald. Zomaar een paar puntjes:

–          Oktoberrevolutie in op 7 november 1917 (Lenin komt aan de macht in de Rusland).

–          Novemberrevolution, 9 november 1918 (Duitse keizer treedt af, einde van het Duitse         Keizerrijk)

–          Bierkellerputsch in München, 9 november 1923.

–          (Reichs)kristallnacht, 9/10 november 1938

–          Val van de Berlijnse Muur, 9 november 1989

En…

Op het moment dat ik dit schrijf is het 7 november. Misschien wordt morgen Trump gekozen, maar in Nederland heeft de heer Monasch de PvdA verlaten. Ik lees niet dat hij zijn zetel in de Tweede Kamer opgeeft. Dus dan gaat hij dan door als eenmansfractie. Die hadden we nog niet in de Tweede Kamer. Volgens de website rijksoverheid.nl stond Mijnheer Monasch bij de verkiezingen van 12 september 2012 als 19e op de lijst en heeft hij 2.139 van de 2.340.750 stemmen op de PvdA binnen gehaald. Hulde!

Maar het betekent gewoon dat hij nog geen tiende procent van het aantal stemmen op de PvdA heeft gekregen. Maar nu verlaat hij de PvdA met ‘heel veel verdriet’ maar hij houdt wel zijn gekregen kamerzetel. Bij mij thuis heet dat diefstal. Als ik dit bij mijn werkgever zou uithalen dan kon ik thuis gaan dweilen. (schrijver werkt in de huishoudelijke thuiszorg). Als mijnheer Monasch 15.708 voorkeurstemmen had gehad dan zou het wat normaler zijn om gewoon te blijven zitten. Eigenlijk nog abnormaal want pas bij 62.832 stemmen heb je een kamerzetel. En dan heb je ook recht van spreken.

Wat ik nog het ergste vindt is dat ik dit nooit verwacht had van mijnheer Monasch. Afgelopen vrijdag hoorde ik hem bij Sven Kockelmann en ik viel voor hem. Wat een verfrissende ideeën heeft hij. Prachtige punten. Zo’n geluid heeft de PvdA nodig. Dit zou inderdaad een heel goede lijsttrekker zijn. Niet zo gemaakt als Diederik Samson en niet zo Amsterdams als Lodewijk Asscher. Ik had mijn keuze als gemaakt. Waar moet ik stemmen voor de lijsttrekker?

En dan wordt het maandag en ik hoor op de radio dat mijnheer op stapt. En natuurlijk was mijn eerste gedachte dat het van de ‘apparatsjiks’ van de PvdA af zou komen. Hij zal wel tegen Spekman gezegd hebben dat hij een nieuwe trui moest kopen of zo iets. Maar in de summiere informatie op zijn website en facebookpagina blijkt dat hij tijdens het spel de regels wil veranderen. Natuurlijk houdt het partijbestuur dan zijn poot stijf. Afspraken moet je nakomen. En daar kan hij kennelijk niet mee leven en stapt op. Maar zijn zetel neemt hij mee…

Deze actie van mijnheer Monasch geeft weer voeding aan wat je wel eens op straat, feestjes en kroegen hoort. ‘Het zijn allemaal zakkenvullers in Den Haag’. ‘Ze zitten er toch voor zichzelf’. En zo verder. Ik ben er van overtuigd dat mijn Monasch de strijd aan had moeten gaan. Dan maar met regels waar je moeite mee hebt, als je gekozen wordt als lijsttrekker kun je ze gaandeweg aanpassen. En als je niet gekozen wordt ook.

Mijnheer Monasch heeft kans gezien om een niet gemiste kans te missen.