Door op 20 april 2015

Besturen is naar de toekomst durven kijken

Stadsessays

In het bestuursakkoord, dat nog maar een paar maanden geleden het daglicht zag, spreken de coalitiepartijen D66, Rosmalens Belang, VVD, CDA en Bosch Belang mooie woorden over de manier waarop zij de stad wil besturen. “We staan niet boven maar tussen onze inwoners.” En: “dit akkoord moet worden gelezen als een uitgestoken hand.” Dat klinkt als een college dat zich graag laat inspireren en met een open en transparante houding de buitenwereld tegemoet treedt.

Al kort na het aantreden bleek de praktijk weerbarstiger. Een financiële doorrekening van het bestuursakkoord werd geheim gehouden. Hoezo ‘een uitgestoken hand’? Recent was er de discussie over het puthuis en de Mariakapel. Voor de toenemende weerstand was geen gehoor. Hoezo ‘niet boven maar tussen de inwoners?’ En nu blijkt dat er geen animo is voor een debat over de toekomst van de stad. Dat is om meerdere redenen treurig.

Het zijn niet de minsten die op verzoek van het vorige college hun visie op de toekomst van de stad hebben gegeven: Jos van der Lans, Paul Schnabel, Jan Steyaert en Evelien Tonkens. Zoals burgemeester Ton Rombouts in zijn aanbiedingsbrief schreef: besturen, dus ook lokaal besturen, is vooruitzien. Nieuwe trends en ontwikkelingen brengen nieuwe uitdagingen en kansen met zich mee.

Een stad is immers niet in beton gegoten. Een stad is continue in beweging en kent dynamiek en diversiteit. Of, zoals Paul Schnabel in zijn essay schrijft: ‘een stad kan en mag niet af zijn, maar moet zich steeds weer opnieuw uitvinden’. Juist daarom is het van belang steeds opnieuw positie te bepalen en het debat daarover te voeren. Juist daarom is een frisse blik van buiten van belang.

De PvdA wil zich graag buigen over belangrijke vraagstukken voor de toekomst. Hoe zorgen we voor bestaanszekerheid voor alle Bosschenaren? Welke koers kiezen we als het gaat om economie en werkgelegenheid? Hoe ziet de woonwijk van de toekomst eruit? Welk profiel heeft Den Bosch anno 2030? Of de vraag die Jan Steyaert opwerpt in zijn dossier: ‘wat is de invloed van technologische ontwikkelingen op onze stad’?

Dit college wil het debat over de toekomst van de stad niet aangaan. En laat de stadsessays voor wat ze zijn. De essays hebben al als input gediend voor het bestuursakkoord, is het argument. Daarmee doet dit college alsof de wereld na het bestuursakkoord ophoudt te bestaan. Het kiest voor stilstand in plaats van beweging. Voor beton in plaats van elastiek.

De stadsessays zijn kennelijk al een bron van inspiratie gewéést. De stad zelf heeft er nog met geen woord over gesproken en wordt daarin ook niet gefaciliteerd. En dat is bijna nog erger dan dat aan een inhoudelijk interessant thema voorbij wordt gegaan. Dat is bestuurlijke arrogantie. Dat is geen open maar een zeer besloten bestuurscultuur.

De PvdA roept het college op daadwerkelijk de luiken van het stadhuis open te zetten en het debat over de toekomst van de stad met verve te voeren. Om waar te maken wat het zelf heeft gepropageerd: “ga erop uit en ben zichtbaar.” Of, zoals Jos van der Lans in zijn essay schreef: ‘Laat de Bosschenaren tot U komen.’

De PvdA nodigt het college, collega-raadsleden, de essayisten en vooral Bosschenaren uit om op zoek te gaan naar uitdagingen en kansen. De PvdA neemt graag het initiatief zodat de stad in juni een debat over de toekomst kan organiseren. Wij nodigen belangstellenden ter voorbereiding uit op zaterdag 2 mei om 12.00 uur in de Noorderpoort in de Hambaken.

 

Lisette van der Swaluw,

Fractievoorzitter PvdA Den Bosch

De stadsessays kunt u hier lezen: Stadsessays Den Bosch