Osman Çifçi staat tijdens de ramadan bewuster stil bij zichzelf en bij anderen. “Ik voel me verbonden met de hele wereld.”
De ramadan is voor Osman Çifçi dit jaar in ieder geval iets beter verlopen dan in 2020. “Toen was het écht corona, nu konden tenminste weer twee mensen op bezoek komen om samen te eten”, blikt hij enkele dagen voor het einde van de vastenmaand terug.
De Turkse en Marokkaanse gemeenschap vieren donderdag het Suikerfeest en sluiten zo de ramadan af.
Traditioneel is dat voor Osman een maand van bezinning, een periode om los te komen van het snelle leven.
“Je staat bewuster stil bij jezelf, bij je leven. Ik ben ook dankbaar aan God, want ik heb genoeg om dankbaar voor te zijn. Ik ben geboren en getogen in Nederland, ik heb hier huisje-boompje-beestje en een kraan met stromend water en een goedgevulde koelkast. Doordat ik daar tijdens de ramadan overdag niks uit mag eten, besef ik des te meer hoe goed ik het heb. Ik kan me zo ook verplaatsen in anderen, meevoelen met de mensen die niet iedere dag voldoende te eten en te drinken hebben.”
Voor het elfde jaar op rij was het Osman gelukt om een niet-moslim te motiveren een dag mee te laten vasten.
Dit jaar deed zijn fysiotherapeut Sjors mee. “Hij miste de koffie het meest”, lacht Osman. “Sjors voelde in de loop van de dag zijn lege maag steeds meer. Normaal gesproken als hij trek heeft op zijn werk zou hij even snel een snack pakken, maar dat kon dus niet vanwege de ramadan. Hij besefte hoe gemakkelijk hij naar iets te eten grijpt, dat voedsel altijd voorhanden is.”
‘s Avonds was Sjors te gast bij Osman en zijn gezin voor de iftar. “Dan vertel ik dat tijdens de ramadan de nadruk ligt op een nieuwe start en geestelijke genezing. Door de dagelijkse gang van zaken staan we daar niet altijd bij stil, maar gedurende de vastenmaand leren we onszelf en ons geloof weer iets beter kennen. Het is een maand van vrijgevigheid en saamhorigheid.”
De tekst gaat verder onder de foto.
Dat delen staat centraal tijdens de ramadan. Het is gebruikelijk dat moslims in de maand ramadan – als ze het tenminste kunnen missen – ‘een leuk bedrag’ weggegeven aan mensen die het goed kunnen gebruiken, vertelt Osman.
De #RamadanBurpeeChallenge van de Bossche personal coach Moustafa Makhlouf om zoveel mogelijk geld op te halen voor het goede doel, waar Osman aan meedeed, past eveneens in die gedachte.
De tekst gaat verder onder de foto.
Het delen uit zich ook in de verbondenheid die hij voelt met andere moslims in Den Bosch, in Nederland of waar ook ter wereld.
“De ramadan is écht een feestmaand voor ons. Ik voel me verbonden met de hele wereld. Je begint allemaal op hetzelfde moment met eten en na de iftar zit ik wel een uur op social media, omdat iedereen foto’s van de maaltijd deelt. Maar het is ook een manier om bij elkaar te komen, met elkaar in contact te komen. Zeker in deze coronaperiode. We appen elkaar om 4:00 uur wakker en ook dan voel ik die verbondenheid, want alle moslims zijn op dat tijdstip wakker om nog wat te eten voor zonsopgang.”
Osman voelt zich ook verbonden met niet-moslims, zoals bijvoorbeeld zijn buurman van twee deuren verderop. Zijn vrouw heeft de ziekte van Alzheimer en woont sinds enkele weken in een verzorgingshuis.
Osman nodigt hem wekelijks uit voor een praatje en een kop koffie. “Nu en ook straks met het Suikerfeest kook ik een extra bord eten voor hem. Ik word daar niet arm van en juist door dat eetmoment is er meer tijd en ruimte om samen te praten. In het normale dagelijkse leven zijn we zó druk met alles. Tijdens de ramadan kunnen we iets meer bezig zijn met de mensheid.”
Uit het geloof haalt hij zijn positieve levensinstelling, het besef dat je in het leven niet bij de pakken neer moet zetten, welke uitdaging ook op je pad komt.
“Je moet altijd geloof hebben om je doelen te halen. Na de ramadan probeer ik dat extra vast te houden, net als de gedachte: ‘Wat kan ik voor anderen betekenen?’ Ik hoop dat ook anderen, moslims én niet-moslims daar vaker bij stilstaan. Hopelijk kunnen we de volgende paasbrunch, kerst en ramadan wél met onze familie, vrienden en buren vieren. Allemaal leuke en bijzondere momenten om elkaar op te zoeken. Want eten verbindt.”
