Op woensdag 8 maart was het Internationale Vrouwendag. Het kan jullie nauwelijks ontgaan zijn. In de media is de laatste weken veel aandacht voor de nog altijd ongelijke beloning voor hetzelfde werk. Vrouwen krijgen heden ten dage gemiddeld 16 procent minder salaris. Eén van de redenen waarom bij elkaar komen op Vrouwendag belangrijk is.
De feestelijke viering van Vrouwendag in Bij Katrien werd bijgewoond door zowel vrouwen als mannen. Terwijl dagvoorzitter Huub van Mackelenbergh zich toch had voorgesteld de middag met louter vrouwen door te brengen. De gezellige middag werd geopend met een kwis voor de aanwezigen. Verschillende opmerkelijke feiten op het gebied van verschillen tussen mannen en vrouwen werden daarin aangestipt.
Daarna was het de beurt aan een zestal panelleden. Ze waren uitgenodigd omdat zij als man in een ’typisch’ vrouwenberoep, of als vrouw in een ’typisch’ mannenberoep werkzaam zijn.
Diana Chan Peeters is BOA-beambte, Veerle Chan Peeters is ICT-er. Thessa Koenders is klusvrouw, Barbara Janssens is bouwprojectleider. Jozua Irijanan werkt in de kinderopvang en Nanne Scholtens werkt als thuiszorgmedewerker. De voor- en nadelen van het werken in die functies werden met kleurrijke en hilarische voorbeelden besproken. Zowel Huub als het aanwezige publiek waren nieuwsgierig naar de positieve en negatieve kanten van hun werk en de benadering door hun collega’s. Thessa de klusvrouw heeft bijvoorbeeld, op een bedrijfsuitje met medewerkers van een bouwmarkt, een handtastelijke man letterlijk van zich af moeten slaan. Toch waren de panelleden over het algemeen positief over hun werk en hun collega’s.
De middag werd afgesloten met de uitreiking van een gehaakte, kleurrijke, Warme Deken. Nafisa van de Stichting Asiya, die zich inzet voor de ontwikkeling en begeleiding van vrouwelijke vluchtelingen, nam de deken in ontvangst. Ze vertelde wat de vrouwen allemaal tegenkwamen bij de integratie in Nederland, en hoe moeilijk het is om je verder te ontwikkelen. Naast de aanvankelijke taalbarriere zijn er in Nederland een wirwar aan instellingen, loketten en regeltjes te overwinnen.
De dames van Stichting Asiya hadden ook heerlijke hapjes gemaakt voor de gezamelijke borrel.
Het was een zeer geslaagde middag en zeker voor herhaling vatbaar. Waarom is het eigenlijk maar één dag per jaar Vrouwendag?
Dank aan Jolanda, Anouk, Riekie, Marja en Nafisa voor de organisatie.
