Vijf vragen aan… Desirée Coense-Weber

Je bent pas net lid van de PvdA. Waarom heb je besloten lid te worden van een politieke partij en waarom van de PvdA?

Politiek is iets wat bij ons niet echt leeft in de familie. Er zijn regelmatig discussies en iedereen heeft een mening, maar dat is het. Vanuit mijn opvoeding heb ik wel meegekregen dat het belangrijk is om je stem te laten horen, maar echte politieke ambities waren er nooit. Zo werden mijn ouders en hun ouders ook niet opgevoed. Mijn opa van vaders kant komt van kamp Siberië. Dit was een kampje op de kruising bij de Vogelstraat. Tijdens de oorlog zijn zij naar de Siep verhuisd. Het kamp werd ontmanteld vanwege de dreiging vanuit het Duitse leger. Jammer genoeg weet ik niet meer over mijn afkomst, omdat opa dit door schaamte weg hield bij ons. Opa vertelde altijd “zeg er maar niets over, dan heb je meer kansen”. Mijn ouders hebben ons (mijn broertje, zusje en mij) altijd gesteund in de dingen die we wilden doen. Zelf werkt mijn vader al meer dan 38 jaar bij de Heineken en is mijn moeder grotendeels thuis geweest voor ons.

Ik ben zelf een laatbloeier en op latere leeftijd pas verder gaan studeren. Tijdens mijn studie ben ik begonnen met een pilot in Den Bosch West “de wijkverpleegkundige terug in de wijk” Zichtbare Schakel. Hier heb ik mijn eerste kennismaking met de politiek gehad en met leden van de PvdA. Er is mij meerdere keren gevraagd of dit iets voor mij zou zijn. Mijn antwoord is meerdere keren nee geweest. Nu vond ik het wel de tijd om mij hier meer in te verdiepen. Doordat mijn gezin achter mijn keuze staat heb ik nu ja gezegd. Dit is ook mede te danken aan Inke Katoen en Fouad Kabbouti, zij hebben mij over de streep getrokken en enthousiast gemaakt. En geloof me, dat was nog niet zo heel makkelijk.

Je bent een echte Bossche denk ik, op je Facebookprofiel zag ik plaatjes van Oeteldonk en FC Den Bosch. Kun je daar iets over vertellen?

Ik ben geboren en getogen in Den Bosch en opgegroeid in de wijk Boschveld. Samen met mijn gezin is carnaval een belangrijke gebeurtenis en staat de wereld een kleine week stil bij ons. Wij maken allemaal muziek en zitten bij een carnavalsvereniging “ons eigen Heike”. Dit is een hechte club waar we één familie zijn. Hier heb ik vroeger al bij gezeten met mijn ouders en opa en oma van mijn moederskant. Toen wij hier vier jaar geleden weer bijkwamen, omdat onze club de Spanjolen geen muziek meer had, voelde het voor mij als thuis komen. Het meest trots ben ik dan ook op het feit dat mijn twee oudste zoons in de geminteroad voor de Oeteldonksche jeugd hebben gezeten en mijn jongste dit jaar mee doet met de preinsverkiezing. Hij zou heel graag jeugdprins willen zijn het komende carnaval.
Verder zijn we actief in de muziek wereld, we zijn bij verschillende harmonieën en fanfares betrokken. Deze spelen een belangrijke rol in ons leven. Onze oudste zoon, zit bij Amantius en waarschijnlijk gaat ook onze middelste zoon na de vakantie hier weer op les voor zijn saxofoon. Ikzelf onze jongste zoon zitten bij de Heinekenfanfare op les. Ik ben na 26 jaar de overstap aan het maken van klarinet naar sopraan-saxofoon. Samen met mijn man zitten we dan ook nog eens bij het reünieorkest regiment van Heutsz.

Ik vind het belangrijk om tussen de bedrijven door leuke en ontspannende dingen te doen met mijn mannen. FC Den Bosch is hier een onderdeel van. Mijn man is daar steward en mijn jongste zoon gaat graag naar de thuiswedstrijden, maar dan wel op de M side die zijn het leukste! Ik ga dan natuurlijk met hem mee om onze lokale helden aan te moedigen.

Wat we met zijn allen leuk vinden is de stad verkennen en een kaarsje branden in de Sint Jan, maar ook wandelen in de Bossche broek doen we gezamenlijk. Of lekker varen op onze mooie Binnendieze. Den Bosch blijft toch de mooiste stad van het land voor ons.

Je hebt een aantal jaren bij de gemeente gewerkt, maar start binnenkort bij een nieuwe werkgever. Wat deed je bij de gemeente en wat ga je doen bij je nieuwe werkgever?

Ik heb de laatste vier jaar bij de gemeente gewerkt als sociaal wijkteam medewerker. Dit was een nieuwe en uitdagende functie waarin we de meest complexe casuïstiek kregen. Een mooie uitdaging maar ook gaf het de kans om buiten de kaders te denken en kleuren.
Ik start in juli met mijn nieuwe baan bij Reinier van Arkel, als verpleegkundige C. Wel blijf ik betrokken bij de Bossche samenleving en wil ik me inzetten voor de mensen die laag op de sociale ladder staan en de mensen die vaak gezien worden als specifieke doelgroep. Ik ben gek op underdogs en daag hen graag uit om zich te laten horen en zo te bekijken waar we samen uit kunnen komen. Dit is wat ik in mijn werk als SWT-er ook altijd probeerde.

Je woont op West samen met je man en drie zoons. Hoe bevalt het daar?

Ik woon mijn hele leven al op West. Ik ben daar op gegroeid. Ik vind het een mooie culturele wijk waar van alles door elkaar woont. Voor de opvoeding van mijn kinderen vind ik het belangrijk dat ze maatschappelijk betrokken opgroeien. Ik heb ze daarom altijd in het vrijwilligerswerk of werk betrokken en over verteld. Mijn man en ik zijn altijd wel met iets bezig en zijn maatschappelijk betrokken. Was het voorheen de voetbalclub CHC, dan zijn het nu wel weer kleine dingen waar we proberen te helpen. De ene keer heb je daar meer tijd voor dan de andere keer. Op dit moment ben ik regelmatig gastdocent of extern gecommiteerde bij de Avans Hogeschool. Ook ben ik op dit moment bezig met een project van kamp Vught waar ik de gevangenen kaartjes digitaliseer. Dit is goed te doen vanuit huis.

Wat is jouw belangrijkste advies aan PvdA Den Bosch

Mijn belangrijkste advies is luister naar de bewoners van onze mooie stad zij zijn de ogen en oren van Den Bosch. Ga eens bij woonwagen bewoners op de koffie en luister naar hun verhalen. Hier gaan je oren vaak van klapperen. Vroeger stemden familieleden op de PvdA, omdat dat de partij was die voor de arbeiders opkwam. Daar werd tegenop gekeken. Dit gevoel en imago moet weer terug. De afdeling van Den Bosch is zo betrokken bij de maatschappij dat dit hen weer op de kaart kan zetten. Als je de mensen bereikt die het moeilijk hebben en weer een sprankje hoop kan geven ben je als partij echt van de burger. Uiteindelijk heeft ook de PvdA de burger nodig, maar de burger moet ook merken dat zij de PvdA nodig hebben. Dat zal een leuke, maar pittige uitdaging worden, maar ik ben erg strijdbaar en heb er vertrouwen in.

Desirée was alweer de 25e in de serie “Vijf vragen aan…”. Een overzicht vind je hier.