Een gastvrije stad

Zijn wij ook in 2015 weer de meest gastvrije stad? ( bron: www.sh-online.nl)

De afgelopen weken is landelijk en lokaal veel gesproken over het opvangen van vluchtelingen. In onze stad hebben we afspraken gemaakt om te komen tot een nieuw Asielzoekerscentrum (AZC) en in Den Haag is een kabinetscrisis afgewend door afspraken te maken over opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers, het zogenaamde bed, bad en brood. Dit laatste raakt ook onze gemeente, want wij vangen nu al uitgeprocedeerde asielzoekers op. Beide onderwerpen raken aan belangrijke waarden. Het gaat om bestaanszekerheid, menswaardigheid. Het gaat erom hoe je als samenleving omgaat met de meest kwetsbaren.

En hoe je met deze groep omgaat zegt heel veel over de samenleving. Ik ben er trots op dat we in Nederland en ook in ’s-Hertogenbosch een (eeuwen)lange traditie hebben van het opvangen van mensen die vanuit andere delen van Europa, de wereld moeten vluchten. Mensen die buiten hun schuld slachtoffer waren in hun eigen land. Hun huis, hun familie en alles wat ze lief was hebben achter moeten laten. Uit noodzaak, om te overleven en om zichzelf en soms hun kinderen een beter leven te bieden. Kijken we immers niet vol afgrijzen terug op de periode dat we onze grenzen hermetisch afsloten voor de Joden die vluchtten uit Duitsland?

En nu dus wéér discussie over de opvang van vluchtelingen. Als ik de beelden zie uit Syrië, en deze week nog de verschrikkelijke beelden uit de Middellandse Zee, dan draait mijn maag om. Honderden mensen die op elkaar gepropt op een te kleine boot een beter leven willen, maar waarvan het leven eindigt op zee. Anoniem, reddeloos, alleen.

Natuurlijk moeten we de problemen bij de bron aanpakken. We moeten voorkomen dat oorlogen ontstaan en uit de hand lopen. We moeten mensenhandelaren keihard aanpakken en we moeten de landen in de regio helpen met de opvang. Maar feit is dat de vluchtelingen er zijn en vluchtelingen komen. En laten we het ook eens relatief zien. Libanon, een land met 4,5 miljoen inwoners, vangt 1,5 miljoen vluchtelingen op. De vluchtelingenkampen in Turkije zitten bomvol en ons mede EU land Italië en in mindere mate Griekenland vangen de stroom als eerste op.

We kunnen dus niet wegkijken en daarom heb ik namens de Bossche PvdA een motie ingediend om als meest gastvrije stad ook voor deze groep gastvrij te zijn en hier in onze gemeente een AZC te vestigen. Deze oproep werd door alle partijen gesteund en D66 wethouder Logister is voortvarend aan de slag gegaan. Wij beseffen dat de vestiging van een AZC in eerste instantie vragen oproept in buurten en soms zelfs weerstand. Maar los van onze morele plicht, heeft het verleden bewezen dat asielzoekers in en rondom ’s-Hertogenbosch juist bij hebben gedragen aan onze samenleving. Doordat kinderen bijvoorbeeld naar school gingen in Kruisstraat zodat de basisschool daar kon blijven bestaan. Incidenten waren er nimmer en daarom zijn wij ook positief over de vestiging van een AZC in of nabij een woonwijk. Juist om diezelfde kinderen de kans te geven een ‘gewone’ kindertijd te hebben. Dat ze naar school kunnen en buiten kunnen spelen met hun nieuwe Bossche vriendjes en vriendinnetjes. Want is het niet onze dure plicht om juist die kinderen de kans te geven op een toekomst.

En voorgaande geldt ook voor de asielzoekers die zijn uitgeprocedeerd. Inderdaad, zij moeten terug naar het land van herkomst. Maar dat is een theoretische waarheid waarvan we allemaal weten dat dit in de praktijk zeer lastig uit te voeren is. Dan kun je ze wel op straat zetten en dan zijn ze uit het zicht van de Haagse bureaus, maar ze zijn dan wel in onze en in andere gemeenten. Op straat, in kerken of bij vrienden. Mensen, mensen die gewoon het beste willen voor zichzelf en hun kinderen. Die geprobeerd hebben een plek te krijgen maar nu nergens heen kunnen. Dan is een plek om te slapen, wat te eten en een keer wassen toch het minste wat je ze kunt geven? En je mag toch verwachten dat een gemeente, een burgemeester zich dit aantrekt en een oplossing zoekt? Als gastvrije stad hebben we hier altijd oog voor gehad, met onze burgemeester Rombouts voorop.

De oplossing in Den Haag lijkt mooi, de crisis in het kabinet is afgewend. Maar de mensen waar het omgaat zijn niet verdwenen. Misschien wel 200 in onze gemeente die niet weten waar ze heen moeten en met deze oplossing niet zijn geholpen. Wij blijven staan voor deze groep, bieden ze bed, bad en brood. Want ieder mens heeft recht op een menswaardig bestaan, ieder kind heeft recht op een zorgeloze kindertijd, en iedere politicus heeft de plicht zich daar voor in te zetten.

Jeroen Weyers

Raadslid PvdA ‘s-Hertogenbosch

bron: www.vvvnoordoostbrabant.nl