Lieve mensen,
Allereerst ook van mijn kant de beste wensen voor 2021. Dat het een jaar van geluk, gezondheid en herwonnen vrijheid mag worden voor ons allen persoonlijk, maar ook voor ons als samenleving.
De verwachting zijn wat dat betreft hooggespannen. Nu het vaccineren is gestart mogen we voorzichtig veronderstellen dat na een winter in lockdown de lente de wens die velen hardop uitspreken in vervulling laat gaan, namelijk dat we ‘ons oude leven weer terugkrijgen’.
Want dat is het waar eenieder naar snakt – verlossing van het virus, het leven van vóór maart 2020 kunnen hervatten.
Daarbij dienen we ons allemaal één ding te realiseren. Als we ons oude leven terugkrijgen dan krijgen we ons oude leven in zijn geheel terug. We krijgen de vrijheid terug om te gaan en te staan waar we willen, de horeca kan de stoelen weer in de Korteputstraat en de Korenbrugstraat neerzetten, de winkels in de stad kunnen de deur weer van de knip halen en onze cultuurmakers mogen de planken weer op. Dat is fantastisch en we snakken er terecht naar.
Maar laten we ons niet vergissen. We krijgen niet alleen het leuke deel van ons oude leven terug maar ook het deel waar we al jaren vanaf wilden.
• Denk aan het beeld van deze woensdag. Woedende pro-Trumpbetogers, die de democratie geweld aandoen als gevolg van een politiek van splijtende tweedeling. Die veenbrand voltrekt zich ook in onze samenleving, ook op onze social media en daar helpt geen coronavaccin tegen;
• Denk aan de niet goed te praten tekorten aan betaalbare woningen. Deze week nog reageerden er binnen een paar uur tijd 650 inwoners van onze stad op een luttel aantal tijdelijke geplaatste opgeleukte zeecontainers. Ook daar helpt geen vaccin tegen maar enkel betaalbare woningbouw die door dit college volstrekt onvoldoende op de mat wordt gelegd;
• Of denk aan de toegenomen kloof tussen kansrijk en kansarm die ook door ons Bossche onderwijs nog onvoldoende geslecht wordt. Terwijl de BBS Boschveld leegloopt in de onderbouw, puilen de aanmeldingen op de schooltjes in de binnenstad uit. Omdat met het Grote Stedenbeleid óók is losgelaten dat we als gemeente ouders en scholen helpen met programma’s voor het volgen van het beste onderwijs in de eigen wijk;
• Denk aan de ongelijkheid tussen arm en rijk, de armoede die ook zónder corona de komende jaren volgens de voorspellingen van de vaderlandse rekenmeesters al met 25 procent zou toenemen terwijl de financiële armslag van onze gemeente om de meer dan 10.000 inwoners die dat lot nu al treft is gekrompen dankzij de krimpende-overheidsfinanciën-filosofie die hier nog steeds overeind wordt gehouden door de Bossche coalitiepartijen. Dit jaar hebben we weer bijna een miljoen minder te besteden terwijl de maatschappelijke uitdagingen groter zijn dan ooit tevoren;
• Denk ook aan al die verdampte banen van ouderen die al langer in de flex zaten en van jongeren die nog op tijdelijk contract stonden. Inmiddels hebben initiatieven als het TOM-project, waar jongeren onder de 27 die uit zijn gevallen geholpen worden, een wachtlijst, omdat er onvoldoende medewerkers zijn en er een tekort aan ruimte is. Daar laat onze gemeente kansen liggen terwijl we juist nu alles op alles zouden moeten zetten om een generatie van werklozen te voorkomen.
• Tot slot, denk aan onze culturele instellingen en makers die een bezuiniging van miljoenen voor hun kiezen krijgen vanuit de provincie in een tijd dat ze steun verdienen en juist de inspiratie, de andere blik en de spiegel die cultuur ons biedt zo bijzonder nodig is. Net zoals de sportverenigingen, buurtgenoten en muziekverenigingen in onze stad die aan de wereld na corona beginnen met een gigantisch gat in de begroting en daarmee een zwaard van Damocles boven hun hoofd.
Met ons oude leven krijgen we ook al deze oude noden terug, voorzien van een paar extra scheppen met uitdagingen.
Tegen corona helpt een vaccin, maar tegen al deze uitdagingen helpt alleen een uitgestoken hand van sociaal bewogen bestuurders en politici.
Zowel in maart van dit jaar bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer als maart volgend jaar tijdens de verkiezingen voor de gemeenteraad is er een koerscorrectie nodig.
Het is hoog tijd voor een brede politieke en maatschappelijke beweging, die een einde maakt aan decennia van doorgeslagen marktdenken en kleine-overheidsfetisjisme. Dat we zowel hier in ‘s-Hertogenbosch als in Den Haag steeds meer toenadering en zelfs verbonden zien tussen sociale en progressieve krachten valt dan ook toe te juichen.
Dat rechtse partijen langzaamaan tot inkeer komen, als zijn het verkiezingsprogramma’s die verdacht veel lijken op een pakketje schroot met een dun laagje chroom, dat is hoopvol.
En het is aan ons om ook dit jaar als Bossche PvdA daar ons steentje aan bij te dragen.
Als vereniging die laat zien dat we met onze poten in de modder staan, náást verenigingen, letterlijk in de huiskamers bij mensen in armoede en nood, bij de initiatieven in wijken en buurten die het sociale cement vormen. En uiteraard ook als fractie.
Wij moeten de partij zijn van het ’s-Hertogenbosch ná corona.
Door ook dit jaar weer te zorgen voor politieke druk om betaalbare woningbouw te realiseren, door een plan voor basisbanen te presenteren, door zeer binnenkort een discussienota te lanceren over kansengelijkheid voor kinderen in onze Bossche wijken, door het steunpakket voor culturele makers dat maar eindeloos op zicht laat wachten mede te realiseren, enzovoorts.
Dat is Jolanda, Desirée, Fouad en Gert-Jan wel toevertrouwd en ook ik zal daar weer het uiterste voor geven.
Met als stip op nummer een voor de fractie het initiëren van een hertstelplan. De steunpakketten van het afgelopen jaar lopen straks af dus dit is het moment voor een herstelplan voor de het ’s-Hertogenbosch ná corona. Een herstelplan dat gemaakt moet met wijkinitiatieven, sportclubs, de Bossche horeca, de ondernemersverenigingen, de vakbonden, de cultuurmakers en bovenal de jongeren. Dat initiatief zullen wij spoedig in de raad agenderen.
Omdat de lange termijn gevolgen van corona vragen om een antwoord van politici en bestuurders die de noden van hun samenleving kennen en serieus nemen.
Kortom: ik wens ons een strijdbaar 2021. Een nieuw begin, om te werken aan het ’s-Hertogenbosch ná corona.
Pieter Paul Slikker
Fractievoorzitter PvdA Den Bosch