Onze fractievoorzitter Pieter Paul Slikker sprak tijdens de goed bezochte nieuwjaarsborrel zaterdag de aanwezigen toe. Hieronder zijn tekst.
Nieuwjaarstoespraak Pieter Paul Slikker
Lieve mensen,
Ook namens mij hartelijk welkom op onze nieuwjaarsborrel. Laat ook ik beginnen met u een prachtig 2019 te wensen. Graag maak ik van de gelegenheid gebruik om kort met u terug en vooruit te blikken.
De Bossche Partij van de Arbeid is er voor de mensen die werken, de mensen die gewerkt hebben en de mensen die willen werken. Dat willen we uitdrukkelijk niet alleen doen, maar als maatschappelijke beweging, met en tussen de mensen. In het jaar 2018 zagen we, ondanks het verlies van een restzetel bij de verkiezingen, die beweging sterker worden en daarmee onze resultaten. We zijn een factor van belang en die positie benutten we ten volle. Ik noem u vier voorbeelden:
– Vanaf 1 januari is het voor mensen in de bijstand in de gemeente ‘s-Hertogenbosch mogelijk om tot 200 euro per maand bij te verdienen;
– Vanaf 1 januari krijgen de honderden medewerkers in de huishoudelijke hulp fatsoenlijk cao-loon in plaats van dat ze daar nog twee jaar op moeten wachten;
– Vanaf 1 januari is er extra budget voor het jeugd- en jongerenwerk in onze gemeente waardoor meer jongeren de start in het leven krijgen die ze verdienen;
– Vanaf 1 januari is het voor urban initiatieven makkelijker om projecten en evenementen op te zetten met een steuntje in de rug van onze gemeente;
Daar mogen we trots op zijn, want daarmee is het jaar 2019 voor een fors aantal inwoners een jaar van meer zekerheid en meer vooruitgang.
Ook ben ik bijzonder trots op de energie in onze afdeling. We namen afscheid van een sterk bestuur maar we kregen daar een prachtige club van acht nieuwe bestuursleden voor terug. Ook mogen we bijzonder gelukkig zijn met een steeds grotere groep actieve leden die zich actief bemoeien met het werk van de fractie, die zich inzetten in onze wijken en buurten, die zich hard maken voor de onderwerpen die hen aan het hart gaan. Met een sterke campagne, twee prachtige edities van #lentegasten en #herfstgasten, een bijzondere bijeenkomst over armoede en wonen, een ontroerende sinterklaasactie thuis bij 50 arme kinderen en nog veel meer als resultaat.
En lieve mensen, juist nu is die energie ook nodig.
Want met onze partij mag het goed gaan, we mogen een stuk bezorgder zijn als we kijken naar hoe onze samenleving zich ontwikkeld. We staan onmiskenbaar voor grote uitdagingen. De ongelijkheid tussen hen die succesvol zijn en hen die maar moeilijk meekomen groeit. Op het gebied van inkomen, waar het verschil tussen arm en rijk toeneemt. Op de arbeidsmarkt, waar het verschil in zekerheid tussen vast en flex alleen toeneemt. Op de woningmarkt, waar de een er momenteel vandoor gaat met een stijgende woningwaarde van tienduizenden euro’s per jaar en de ander simpelweg geen woning meer kan vinden. Sociale rechten zoals vastgelegd in onze grondwet-spreiding van welvaart, fatsoenlijke huisvesting- staan onder druk.
Dat gaat gepaard met een teloorgang van vertrouwen in de overheid, in collectieve oplossingen, in de rechtspraak, in de media, in de wetenschap en van ons in elkaar. Het wantrouwen in de ander groeit als de overheid het collectieve veronachtzaamd – iets waar Herman Tjeenk Willink in zijn recente boek ‘Groter denken, kleiner doen’ nog eens indringend op wijst. Les gilets jaunes, de beweging van de gele hesjes, zijn niets anders dan een reactie op een samenleving waarin zekerheid en vooruitgang een voorrecht van enkelen geworden lijkt te zijn.
De lokale politiek doet er dus toe. Betaalbare woningen en de bestrijding van armoede zijn een kerntaak van onze gemeente. En de opdracht is groot. We hebben 10.000 wachtenden voor een betaalbare woning terwijl er jaarlijks netto slechts 175 sociale woningen bijkomen. Op dat tempo voldoen we over ruim een halve eeuw aan de vraag van vandaag. Deze week nog gaven de corporaties aan die aantallen te kunnen opvoeren naar 400 woningen per jaar als de gemeente meer grond beschikbaar stelt en durft te draaien aan de knop betaalbare woningen versus dure woningen. Wachtlijsten die krimpen in plaats van blijven groeien: het kan, het is een politieke keuze.
Datzelfde geldt voor de bestrijding van armoede. Nu het beter gaat met de economie zien we kortdurende armoede wel maar de groep inwoners die jaren achtereen het einde van de maand met pijn en vrees tegemoet zien groeit. Een op de dertig inwoners treft dat lot, waaronder 3200 kinderen. Deze week voerde ik namens de PvdA samen met de SP een gesprek met al onze maatschappelijke initiatieven die actief zijn in de bestrijding van armoede. De vertegenwoordigers van de voedselbank, stichting leergeld, humanitas, farent, het netwerk tegen armoede en vele anderen waren unaniem: een meer succesvolle strijd tegen armoede in onze stad kan. Als de gemeente veel meer regie voert en de bestrijding van armoede als een publieke verantwoordelijkheid gaat zien. Ook hier geldt – het kan, het is een politieke keuze.
Lieve mensen,
Het stadsbestuur lijkt die urgentie helaas veel te weinig te voelen. We zien het niet terug in de plannen van de coalitie en op de nieuwjaarsrecepties van D66 en VVD ging het vorige week over het vestingmuseum en over Bossche wolkenkrabbers . Begrijp mij goed, ook wij zien meerwaarde in aantrekkelijk erfgoed als publiekstrekker voor onze stad en schuwen geen hoogbouw buiten het centrum. Maar de politiek hoort op de eerste plaats recht te doen aan de sociale grondrechten van onze inwoners zoals betaalbaar wonen en vrijwaring van armoede. En daar gaan een vestingmuseum of een Bossche wolkenkrabber -die projectontwikkelaars graag willen bouwen om dure koopappartementen te realiseren medio 2028- de komende tien jaar niets in betekenen.
De urgentie om zekerheid en vooruitgang beschikbaar te stellen voor alle inwoners moet dus omhoog in 2019. Als het stadsbestuur niet met plannen komt doen wij het. En dus agenderen wij de komende paar weken onze agenda om betaalbare woningbouw in de stad vlot te trekken en -samen met de SP- een initiatiefnota ter bestrijding van armoede. De samenleving schreeuwt erom, het stadsbestuur doet het onvoldoende, en dus schieten wij ze te hulp.
Ik wens ons een bewogen jaar in dienst van onze inwoners.
Dank u wel.