Postbodes als ogen en oren van de wijk

Schriftelijke vragen art. 39: Postbodes als ogen en oren van de wijk

Zo snel mogelijk problemen signaleren, zo vroeg mogelijk zorgen dat de bevoegde instanties erbij zijn. Dat is het oogmerk van de succesvolle inzet van postbodes in België als ogen en oren van de wijk. De postbode krijgt bij onze zuiderburen de sociale functie weer terug die deze ook in ons land ooit had.

Of het nu gaat om eenzaamheid, verloedering, gemankeerde trottoirs, afval en overlast of het niet meer openmaken van rekeningen: de postbode ziet op zijn dagelijkse ronde veel wat in een stad van enige omvang ambtenaren, zorg- en welzijnswerkers ontgaat. Die ogen en oren weer benutten kan van grote waarde zijn voor onze stad – het ondersteunt de sociale wijkteams, welzijnswerkers en ambtenaren bij de te realiseren doelen en geeft postbodes hun beroepseer weer terug.

Ook in Nederland wordt deze rol momenteel actief onderzocht. Vorige week werd bekend dat PostNL momenteel een proef onderneemt in Schiedam en volgend jaar verdere experimenten met gemeenten wil starten.

 Vandaar dat wij de volgende vragen aan het College willen stellen:

–       Is het College bekend met het genoemde experiment van PostNl?

 –       Is het College met de PvdA-fractie van mening dat het benutten van de ogen en oren van postbodes een waardevolle signaleringsfunctie kan toevoegen in onze stad die ambtenaren, welzijnswerkers, sociale wijkteams etc. van dienst kan zijn?

–       Is het College bereid om met PostNL in contact te treden om de mogelijkheden van een Bosch experiment te onderzoeken?

Met vriendelijke groet,

Namens de fractie van de Partij van de Arbeid,

Pieter Paul Slikker