Beste Linda

Dinsdag 15 april schreef columniste Linda Akkermans in haar column in het Brabants Dagblad een opiniestuk met als titel ‘Ik zou ook kijken als Wim euh…Kim langs loopt’.

Het is nu een dag na Linda’s column, woensdag 16 april, buiten is het 25 graden en mijn tuintje in Den Bosch lonkt, maar ik zit binnen en tik dit stuk…Ik ben net terug van een ziekenbezoek aan Kim ( ja, de Kim waar het column overgaat). Die is gisteren met het fietsen gevallen en heeft beide ellebogen gebroken. Dus ik heb een roze bosje bloemen gebracht en Kim liet me haar rode gips zien. Ik ben trots op Kim die zich, nu ook weer sterk en dapper houdt, en die de laatste weken, zoals zij zelf zegt op een roze wolk zat. Kim heeft namelijk wat interviews achter de rug in de Bossche Omroep, het Brabants Dagblad en afgelopen zondag op tv een interview in het programma Kraak van Omroep Brabant. Daarin vertelt Kim heel open en eerlijk hoe het is om te worstelen met je (gender)identiteit. Kim heeft zich kwetsbaar opgesteld en haar verhaal gedaan in de pers. Zij heeft dit gedaan met het doel om onze Regenboogstad ’s-Hertogenbosch een stukje mooier, wijzer en ze hoopt toleranter te maken.

Zowel Kim en ik waren gisteren dan ook erg verrast toen we het column van Linda lazen. We waren er allebei verbaasd over en het houdt mij nog steeds bezig. Ik heb alle respect voor Linda die moet prikkelen met haar columns en gewoon haar werk doet. De intentie van Linda lijkt me dat ze beide kanten van de werkelijkheid wil laten zien. Dat is prima en te waarderen.

Maar ik heb toch een bericht voor Linda: Linda, in je column geef je aan dat je kijkt op straat naar alles wat anders is. Dat lijkt me logisch. Dat zal ieder mens in Den Bosch doen in alle Bossche wijken. Dat begrijp ik heel goed. Maar kijken is niet altijd een uiting van respect maar ook van afgrijzen en agressie. Het kan snel verkeerd overkomen en angstig maken, het kan intimiderend overkomen en sterker nog gewelddadig. Dus ik denk dat het goed is, dat je het bij kijken laat. Het fronsen van de wenkbrauwen zou ik echt achterwege laten als je Kim op straat tegenkomt of dat meisje met het blauwe haar die vakken aan het vullen is bij de Supercoop aan de Aartshertogenlaan. Zullen we afspreken samen dat we verrast zijn met het gevarieerde straatbeeld in Den Bosch. Dat we zelfs blij verrast zijn als we in de plaatselijke super een jongen tegenkomen met een hanenkam. Dat we het leven vieren in onze Brabantse Bourgondische hoofdstad. Er zijn zoveel verschillende Bosschenaren in onze stad en zullen we dan maar gewoon afspreken dat we dat mooi vinden en dat we dat dus vieren. Lijkt me gezellig, gemoedelijk en leuk! Zullen we samen eens een terrasje pakken op de markt bij café Jheronimus en dan gaan proosten op de veelheid aan mensen die daar ons passeren. Ik trakteer! Ik hoor graag van je.

Met de hartelijke groeten, Jolanda van Gool Raadslid PvdA Den Bosch