Door Pieter Paul Slikker op 30 januari 2015

Grijs I: Den Bosch verdient beter

Slechts een enkeling was het opgevallen, de onderdrukte vloek van Bosch Belang-man Paul Kagie op de verkiezingsavond van 19 november vorig jaar. Paul kan aardig hoofdrekenen en zodra de eerste uitslagen op het scherm verschenen ontsnapte er een afgemeten ‘scheisse’ aan zijn lippen. Het plannetje was mislukt.

Twee tafeltjes verder staarde die bewuste avond VVD-leider Hoskam beteuterd naar zijn bitterbal. De man van de financiën in het college -en dus ook wel aardig met de getallen- was wat minder gesoigneerd van Duitse krachttermen, maar verder was hij het roerend eens met kameraad Kagie. Dit kwam slecht uit. De Bossche democratie onttrok zich op 19 november aan de wens van de voormannen van VVD, CDA, Bosch Belang en Rosmalens Belang. D66 werd de grootste partij. Het bondje van vier kwam op het spel te staan.

De rest is geschiedenis. D66 verruilde haar programma voor het kortste lijntje naar het wethouderspluche en offerde haar voorman. Hier en daar sputterde er nog een fractielid of dissident in de achterban, bij de democraten (what’s in a name) werd er zelfs een motie van treurnis aangenomen achter gesloten deuren, maar het nieuwe stadsbestuur kwam er. Witte rook: een college over rechts-conservatief, Grijs I, met als motto ‘aan de slag’.

Dinsdag debatteerde de raad over de plannen van het nieuwe stadsbestuur. Er viel een enkel compliment. Het politieke circus over het theater is eindelijk ten einde, er komt een nieuw theater op de Parade conform het besluit van het vorige college. En de ambitie van het stadsbestuur om Bosschenaren meer te betrekken kreeg bijval. Maar verder was het armoe troef.

U moet het werkje voor de aardigheid eens lezen. Bij voorkeur op zo’n nacht waarop u de slaap niet kunt vatten. Daarvoor is de matig lopende aaneenschakeling van zinnen zonder enig tastbare inhoud bijzonder geschikt. Niet alleen stilistisch maar ook inhoudelijk is het werkje bepaald geen pageturner. Want terwijl de wereld in rap tempo verandert en de uitdagingen ook voor onze stad groot zijn vinden we geen ‘roadmap to the future’ terug bij dit college.

Na acht weken hoop je op antwoorden. Waarmee verdienen we in de toekomst ons brood in Den Bosch? Welke rol spelen we in Nederland en in de regio als het gaat om onderwijs, cultuur, toerisme en innovatie? Hoe leven we samen in onze stad in een periode waarin internationale spanningen ook hun weerslag hebben op Bossche wijken? Het voorgestelde programma biedt helaas geen enkel soelaas.

Ook op de zorgen van alledag biedt het programma weinig antwoord. Laat ik er een paar prangende onderwerpen uitlichten. Ten eerste de werkgelegenheid. Wat is het antwoord van het college op de zoektocht naar werk van inmiddels 8000 Bosschenaren? Hier schrijft het college hoopvol ‘ons belangrijkste doel is een toename van de arbeidsplekken.’ Mooi. Eens. Doen. Maar concrete maatregelen blijven echter uit. Het stadsbestuur wil ‘in contact treden met bedrijven’, ‘de mogelijkheden van crowdfunding’ onderzoeken en ‘belemmeringen voor ondernemers wegnemen’. Ook wil men ‘kansen bieden aan ZZP’ers’. Lekker concreet nietwaar?

Voor mijn Partij van de Arbeid was dat een reden om het nieuwe stadsbestuur te verzoeken met concrete plannen te komen. We deden ze enkele suggesties aan de hand: meer geld voor startersbeurzen, een participatietop onder leiding van de gemeente, lagere lokale lasten voor sociale ondernemers, meer stage en werkervaringsplekken. Goede voorbeelden in ons land te over waar we in Den Bosch ons voordeel mee kunnen doen. Helaas, ons verzoek -dat door een groot deel van de oppositie gesteund werd- kreeg geen steun van D66, CDA, VVD, Rosmalens Belang en Bosch Belang. Motie verworpen. Van dit college geen uitgestoken hand naar werkzoekenden.

Ten tweede de zorg voor onze ouderen en zieken. Hier presenteerde het college met veel bombarie een ‘sociaal en zorgfonds’. Klinkt goed toch? Maar wie even doorleest komt erachter dat dit de al bestaande reserve is die 12 miljoen euro bedroeg. Helaas, door miscalculaties is hier nog maar 7 miljoen van over. Het eerste puntje kan op het scorebord voor zorgwethouder Paul Kagie: minder geld voor hetzelfde doel. Een verzoek van de Bossche PvdA om deze reserve voor ouderen en zorgbehoevenden aan te vullen tot het oude niveau kon ook op een ‘njet’ van het college rekenen. 150 miljoen voor nieuwe stenen (zwembadje hier, tunneltje daar) kan er wel vanaf.

Tenslotte ons armoedebeleid. Paul van der Krabben, voorman van Bosch Belang, pochte tijdens de verkiezingen nog met het plan om de inkomensgrens voor ondersteuning van minima op te trekken naar 120 procent van het sociaal minimum. Helaas ontbreekt de passage over minima en armoede in het collegeprogramma terwijl er goede oplossingen voor handen zijn. We zien steeds weer dat armoede vaak ontstaat doordat mensen regelingen niet weten te vinden die hen steun zouden moeten verlenen. Toeslagen, geef die automatisch, bespaar kwetsbare Bosschenaren de papierrompslomp. Steun mensen bij het gezamenlijk afsluiten van verzekeringen of biedt gratis openbaar vervoer en help mensen met een kleine beurs bij het verder terugdringen van de woonlasten. De VVD kan weer met genoegen tentoonspreiden dat de belasting op villa’s niet stijgt maar de woonlasten voor sociale huurders die we in onze stad laag wisten te houden – blijven we die ontzien? Ook hier blijft het helaas oorverdovend stil.

Tot besluit mochten de partijen zich uitspreken over een bed, bad en broodvoorziening voor mensen die illegaal in ons land en onze stad verblijven. Niemand minder dan Fred Teeven –toch niet de beschermheilige van gastvrij Nederland- heeft hier geld voor beschikbaar gesteld aan gemeenten. De Bossche PvdA vroeg het nieuwe stadsbestuur dit te omarmen. Omdat we in een beschaafd land mensen die elders een beter heenkomen zoeken niet in de goot laten leven. Omdat de meeste mensen waarvan we willen dat ze teruggaan dat doen vanuit een goede opvang. Niet vanuit de goot.

De D66-fractie zweette peentjes. Maar ook hier kwam het hoge woord eruit. ‘Nee…..’

U kunt het zich voorstellen, het was geen fijne dinsdagavond in het stadhuis. Mijn conclusie? Den Bosch verdient beter dan Grijs I.

Pieter Paul Slikker

Pieter Paul Slikker

Pieter Paul Slikker (‘s-Hertogenbosch, 1980) was in de periode 2014 -2022 raadslid en fractievoorzitter voor de PvdA-Den Bosch. Sinds mei 2022 is hij aan de slag als wethouder wonen, zorg en bestuurlijke vernieuwing. Zijn missie in de Bossche politiek is het terugdringen van de groeiende ongelijkheid: ‘Den Bosch is een prachtige stad, we vieren hier

Meer over Pieter Paul Slikker