Vijf vragen aan…. Nanne Scholtens
Nanne Scholtens werd op 23 november gekozen als secretaris. Ik stelde hem eerder dit jaar al vijf vragen.
Je werkt als thuiszorg. Wat maak je zoal mee op een dag?
Ja, ik ben in de thuiszorg gaan werken omdat ik al een tijd werkloos was en mij opeens bedacht dat ik nog altijd kon gaan dweilen bij mensen die dat nodig hebben. En zo gezegd zo gedaan, gesolliciteerd bij een uitzendbureau. In eerste instantie hoorde ik niks maar toen werd ik in juni 2014 gebeld met de vraag of ik dat nog wilde doen. Om een lang verhaal kort te maken, sinds 11 januari jl. heb ik een parttime contract voor onbepaalde tijd.
Met mensen werken is bijzonder afwisselend. Ik weet nooit wat ik kan verwachten. Ik werk bij iemand die is geboren in 1929 en die heb ik gemotiveerd om een computer te kopen en het internet op te gaan. Hij klaagde er namelijk over dat hij zich zat te vervelen. Op zijn 86ste ging er voor hem nog een hele nieuwe wereld open. Dat is natuurlijk prachtig om mee te maken.
Wat ik minder mooi vind is dat bij iemand kom en die heeft geen geld gehad van zijn bewindvoerder omdat er iets niet in orde is. En dan vind ik het zo jammer dat ik dan niet de ‘bevoegdheid’ heb om even in de telefoon te klimmen om het te regelen. Bij een andere cliënt heb ik ook eens een afrekening van een bewindvoerder gezien. Je gaat dan toch denken dat je het verkeerde beroep gekozen hebt…
Waarom ben je lid van de PvdA?
Ik ben lid van de Partij van de Arbeid omdat ik vind dat je in een democratisch land als Nederland lid ‘moet’ zijn van een kiesvereniging. Ik zie dat als een maatschappelijke plicht. En natuurlijk kies ik er dan één die mijn ideeën over maatschappij en samenleving het dichtst benaderen. Om dat te bepalen kijk ik naar het verleden en welke resultaten zij behaald heeft. Ik heb bijzonder veel moeite met het huidige beleid maar als ik dan zo’n Aboutaleb zie heb ik weer veel hoop.
Je bent in het zuiden van het land geboren en hebt in Den Haag gewoond. Nu ben je in Den Bosch terechtgekomen. Is Den Bosch een dorp of een stad en waarom vind je dat?
Toen ik in 2004 weer in ’s-Hertogenbosch kwam wonen had ik het idee dat ik weer in Oirschot woonde. Iedereen scheen elkaar te kennen. Dat heeft me een lange tijd gekost om daar aan te wennen. Natuurlijk is ’s-Hertogenbosch een stad, maar bij Den Bosch twijfel ik daar over. Ik denk dat je Den Bosch moet zien als een kern van ’s-Hertogenbosch net als bijvoorbeeld Rosmalen.
Wat zeggen de waarden solidariteit, bestaanszekerheid en vooruitgang jou?
Met solidariteit heb ik niet zoveel. Ik vind het een wat vaag bericht. Als je de definitie van de Wikipedia bekijkt klinkt het heel mooi, het groepsbelang voorop maar hoe werkt het in de praktijk? Het is natuurlijk logisch dat het groepsbelang voorop staat en dat het belangrijk is dat ieder zijn bijdrage levert maar ik vind het wel wat wollig klinken.
Bestaanszekerheid is veel concreter en van direct belang. Er wordt namelijk van alle kanten geknaagd aan de bestaanszekerheid.
Dat wordt het beste geïllustreerd met het volgende citaat van Roel Griffioen in een artikel uit ‘de Correspondent’
In participatiecentra zitten bijstandsgerechtigden verplicht vrijwillig snoepjes in te pakken die bij grote supermarktketens in de schappen komen. Studenten en kunstenaars krijgen een goedkope woonruimte in ruil voor leefbaarheidsprojecten in probleemwijken. Maar kijk bijvoorbeeld ook naar de onderwerpen die het televisieprogramma De Monitor aansnijdt. Kijk bijvoorbeeld naar de aflevering Uitbuiting starters en stagiairs, een goede afspiegeling van de wijze waarop er munt wordt geslagen uit vormen van economische of sociale kwetsbaarheid: verdringing op de arbeidsmarkt, de druk op mantelzorgers, de stapeling van tijdelijke huurcontracten, de wildgroei van stages en werkervaringsplekken en de handel in andermans schulden door incassobureaus.
Je kan het eigenlijk stellen dat de hoogte van de toeslagen die je ontvangt omgekeerd evenredig is aan je bestaanszekerheid. Dus als je erg veel toeslag ontvangt dan heb je een lage bestaanszekerheid.
Vooruitgang dat is iets waar ik wel veel mee heb. Zodra iemand tegen mij zegt dat het vroeger beter was dan vraag ik of dat ook voor de tandarts geldt. Voor mij is vooruitgang gelijk aan verbetering. En natuurlijk kan het zijn dat een verbetering niet zo goed uitpakt maar dan kun je hem altijd nog terug draaien. En dat zou voor sommige wetgeving helemaal niet slecht zijn.
Wat vind je dat er echt moet verbeteren in onze gemeente en in ons land?
De acceptatie van asielzoekers. Ik vind dat Nederland zich veel gastvrijer naar de asielzoeker moet opstellen. In plaats van grote centra moeten de asielzoekers in kleinschalige opvang geplaatst worden waardoor ze op kunnen gaan in de plaatselijke bevolking. Er zijn ruim 600.000 werklozen in Nederland. Daarvan kun je er een aantal een baan geven om mee te helpen met een goede opvang. Dat kost op de korte termijn natuurlijk wat meer geld maar dat zijn goede investeringen voor de toekomst. Want de kinderen van die asielzoekers gaan ons pensioen betalen en de economie draaiend houden in een vergrijzende maatschappij.
Wat er in ’s-Hertogenbosch verbetert kan worden is het openbaar vervoer. Dat heeft namelijk een hoog aantal verbeteringen gehad die snel terug gedraaid mogen worden. Ik vond het bijzonder typerend dat ik Den Haag nooit een auto (en dus ook rijbewijs) nodig had en ik kwam in ’s-Hertogenbosch en snapte al heel snel dat je hier echt een auto nodig hebt en dat is jammer.