Ook onze stad heeft een achterkant
Bijdrage PvdA Den Bosch Algemene beschouwingen 2017
Er gaat heel veel goed in onze stad. Om een aantal wapenfeiten te noemen: financieel staan we er goed voor. We hebben een prima onderhouden historische binnenstad, we hebben het Paleiskwartier met moderne architectuur. We bouwen volop aan Willemspoort waar steeds meer mensen wonen en werken. We hebben een prachtig Jeroen Bosch Jaar achter de rug waarin we volop hebben kunnen pronken met onze juwelen. Want natuurlijk laten wij graag en met trots zien wat er goed gaat in onze stad.
Maar onze verantwoordelijkheid reikt verder. Want ook onze stad heeft een achterkant. De minder fraaie plekken. In fysieke en sociale zin. Wijken en buurten waar de problemen zich opstapelen. Waar veel armoede en ellende samenkomen. Amper twee maanden geleden publiceerde platform 31 in opdracht van het stedennetwerk G32 een onderzoek naar achterstandswijken. De conclusie was dat die wijken steeds verder achteruit hollen. Omdat er steeds meer mensen wonen met én lage inkomens, én lage opleidingen, én schulden, én psychiatrische problemen. Mensen van wie de gezondheid slechter is dan gemiddeld en van wie de kinderen steeds vaker specialistische jeugdhulp nodig hebben.
De Gestelse buurt was één van de wijken die in het onderzoek van Platform 31 in negatieve zin werd genoemd. Onze stad kent helaas meer voorbeelden. Van de 75 buurten in onze stad scoren er maar liefst 19 zwak. Dat is meer dan een kwart. En dat is zorgelijk.
Neem de Kruiskamp. Een buurt waar heel veel mensen prima wonen. Maar ook een buurt met rotte plekken. Plekken waar mensen ’s avonds amper hun huis in een uit durven. Waar intimidatie en vandalisme de boventoon voeren. Waar dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen. De mannen van buurtpreventie, met wie wij onlangs op pad waren, kunnen u er alles over vertellen. Neem Deuteren, en de verloederde winkelstrip met de veelal onderverhuurde woningen aan de Oude Vlijmenseweg. Terecht heeft winkelier Gerrad Tafhimi aandacht gevraagd voor de problemen daar.
Neem de Schutskamp. Het college signaleert terecht dat er een tekort is aan onderhoudskosten voor sportaccommodaties. Bosch Belang stelde er al eerder schriftelijke vragen over: grof achterstallig onderhoud’.
Neem de Hofstad. De dames die zich al jaren inzetten voor een leefbaarder wijk voelen zich inmiddels het afvoerputje van de stad. Omdat zij dagelijks geconfronteerd worden met overlast en ellende.
Neem de Hambaken. Waar woningen zijn met tralies voor de deur. Waar de problemen achter de voordeur zichtbaar en voelbaar zijn.
En zo zijn er nog veel meer buurten en wijken waar mensen wonen die de rekening betalen van wat er niet goed gaat in de stad. “Het is hoog tijd dat wij kwetsbare wijken een nieuwe impuls geven”, zei bestuurslid Jop Fackeldey van de G32 terecht. Laten wij daar als Den Bosch het voortouw in nemen.
Door op zoek te gaan naar waar de krachten en talenten van mensen liggen. En buurt- en wijkinitiatieven veel meer te stimuleren en te faciliteren en hen te erkennen als leerwerkbedrijven. Door te investeren in het opknappen van rotte plekken in wijken. Door mensen weer hoop en perspectief te bieden. Door te zorgen dat de basis op orde is en dat iedereen mee kan doen. Dat betekent bijvoorbeeld: de woonlasten drukken door het verduurzamen van corporatiewoningen. Ervoor zorgen dat mensen niet in de schulden raken. Een minder rigide beleid voeren voor mensen die in de bijstand zitten. Rond moeten komen van nog geen 1000 euro per maand (982 voor alleenstaanden met en zonder kinderen, 1403 voor samenwonenden) is al geen sinecure. Als je dan ook nog beboet en gekort wordt omdat je per ongeluk een dag te lang op vakantie bent geweest of omdat je de 50 euro die je voor je verjaardag hebt gekregen als inkomen had moet opgeven, dan raak je vanzelf verder in de ellende. Bestaanszekerheid, solidariteit en vooruitgang.
Laten we daar komende jaren onze energie in steken in plaats van in het Sint-Jansmuseum en de Pieckenpoort.
Want ja, dit college heeft tal van gestelde doelen en ambities gerealiseerd – uitroepteken – is te lezen in deze voorjaarsnota. We naderen het einde van deze regeerperiode en dan is het tijd om de balans op te maken. En natuurlijk mag je dan je zegeningen tellen. Het echte verhaal is natuurlijk dat er vooral veel doelen en ambities niet zijn gehaald: het bij de tijd brengen van het theater bijvoorbeeld. De bibliotheek, de Muzerije en de stichting Babel nieuwe toekomst bieden.
De Azijnfabriek, de Bosch Parade en de lokale omroep, een visie op sport. Het cultureel ondernemerschap inhoud geven zodat het meer wordt dan alleen een synoniem voor bezuinigen. Ook in deze voorjaarsnota wordt de relatie tussen cultureel ondernemerschap en subsidies weer gelegd. Terwijl het afgelopen jaar toch zou moeten hebben aangetoond dat investeren in cultuur loont. Het Jeroen Bosch Jaar heeft miljoenen gekort, maar ook miljoenen opgeleverd. En onze stad op de kaart gezet.
Een belangrijk onderwerp dat terecht in deze voorjaarsnota wordt aangesneden is de georganiseerde criminaliteit. De afgelopen maanden zijn daar een aantal ontluisterende boeken over verschenen. De achterkant van Nederland bijvoorbeeld. Daarin komt ook aan de orde dat gebrek aan hoop en perspectief mensen ertoe kan verleiden om in het verkeerde milieu terecht te komen. En dat de omgeving waarin zij opgroeien bepalend kan zijn. Natuurlijk is dat niet het hele verhaal. Hebzucht en egoïsme kunnen ook drijfveren zijn. Maar de aanpak van georganiseerde criminaliteit kan niet zonder een gedegen analyse wat daarachter schuil gaat. Pas dan weet je wat de beste remedie is.
De PvdA is ervan overtuigd dat preventie de meest effectieve oplossing is. Dat betekent dat je moet investeren in kwetsbare mensen. In de buurten en wijken waar ik het zojuist over had. Dat betekent dat je samen met inwoners en ondernemers moet komen tot een aanpak met een concentratie van denkkracht, handen en middelen. Zodat we ook die delen van onze gemeente helpen waar het succes van de aantrekkende economie niet automatisch neerdaalt.
Ik eindig graag met een citaat uit de flyer ‘De Hambaken knokt voor z’n jeugd’ van Hambaken gym: ‘In de Hambaken lopen veel jongeren langs de straat. Zonder bezigheid, zonder doel, zonder uitzicht. Daar kans dat daar rottigheid van komt, is groot. Want rotjong worden niet geboren. Etters en klieren evenmin. Daar gaat vaak iets anders achter schuil. Een roep om aandacht, hulp en structuur. Zonder perspectief vallen jongeren terug in hun oude gedrag. En wij weten wat dat betekent.”
