PvdA Den Bosch vaart ook in 2016 een scherpe koers
Het afgelopen jaar was een bewogen en ook een uitdagend jaar. Voor het eerst sinds decennia namen wij plaats in de oppositiebankjes. En kreeg Den Bosch een rechts-conservatief college. Een college dat flink schrapte in bij voorbeeld schuldhulpverlening en basisvoorzieningen als de bibliotheek en de Muzerije. En tegelijkertijd investeerde in een Mariabeeld op de markt en een Sint Jansmuseum. Terwijl voor het bestrijden van armoede of woningnood geen cent extra was.
Wij hebben ons daartegen verzet. En de pijn niet kunnen wegnemen. Maar wel kunnen verzachten. We hebben ook onze eigen agenda neer kunnen zetten en een aantal mooie resultaten kunnen boeken. Bij voorbeeld met een banenplan voor Bosschenaren en de herinvoering van de starterslening. Daarnaast hebben we, onder meer met onze maandelijkse #BIEBdebatten, ons gezicht ook buiten de politieke arena laten zien en een rol kunnen spelen in het publieke debat.
Wij hebben steeds een scherpe koers gevaren. En daarbij onze drie kernwaarden in het vizier gehouden: vooruitgang, solidariteit en bestaanszekerheid. Tijdens een heidag vorig voorjaar hebben we die drie waarden, als bestuur, fractie en actieve leden, nog eens uitgebreid herbenoemd. Een zinvolle exercitie. Het is goed om stil te blijven staan bij de basis. Bij onze uitgangspunten en idealen. Dat brengt scherpte en focus aan.
We staan aan het begin van een nieuw jaar. En wij zullen ons dit jaar opnieuw blijven inzetten voor waar wij voor staan: vooruitgang, solidariteit en bestaanszekerheid. En nog scherper dan voorheen de verbinding zoeken met de stad en met het maatschappelijk middenveld.
Onze inzet is meer dan nodig. De groep kwetsbaren in onze stad groeit. Mensen die de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen en noodgedwongen gebruik maken van de voedselbank. Mensen voor wie de woonlasten te hoog zijn. Jongeren die niet aan de bak kunnen komen of hun talenten niet kunnen ontwikkelen. Dat zijn de mensen voor wie wij het doen.
En ja, soms zijn dat ook de mensen die voorop lopen in het verzet tegen dat waar wij warm voorstander van zijn: de opvang van vluchtelingen en asielzoekers. Omdat ze zorgen hebben. Of onzeker zijn over hun toekomst. Laten wij niet in de val trappen om deze mensen te negeren of hen de rug toe te keren. David van Reybrouck constateerde onlangs terecht in het programma Buitenhof dat: ’’xenofoben en xenofielen in dit land met getrokken messen tegenover elkaar staan.’’ Geert Wilders spint en garen bij. De politieke peilingen bevestigen dat.
Het is aan ons, ook aan ons, om te proberen de kloof tussen voor- en tegenstanders te overbruggen. En dat is niet makkelijk. We kennen allemaal de voorbeelden: Steenbergen, Geldermalsen, Loon op Zand. Er is veel agressie en onbegrip. En vooral angst. Ook in onze stad is protest tegen de komst van vluchtelingen. En worden zij, zelfs als ze onze doden mee willen herdenken, geweerd.
Wij moeten ons blijven inzetten voor het goede. En opvang verlenen aan mensen die van huis en haard zijn gevlucht. Wij moeten blijven streven naar inclusie in plaats van exclusie. En juist daarom moeten wij in gesprek blijven met mensen die zich verzetten. Juist daarom moeten wij hun angst en zorgen serieus nemen.
Niet door cynisch of star te zijn. Maar door te komen met oplossingen en goede ideeën. Wij moeten hoop bieden en optimisme. Wij moeten meer dan ooit onze idealen blijven bevechten: vooruitgang, solidariteit en bestaanszekerheid. Dat is ons antwoord op wanhoop, agressie en verzet. Ik hoop dat u die strijd met ons aan gaat. Want Den Bosch dat zijn wij samen. Ik proost graag met u op 2016. Op hoop en optimisme!
